تاثیر میانجی تسهیم دانش بین قابلیت های دانش و اثر بخشی سازمانی (مورد مطالعه کارشناسان و مدیران ستادکل سازمان امورمالیاتی تهران)

دانایی مهمترین سرمایه هر سازمان است و سازمانی که از این موهبت برخوردار باشد با چالشهای موجود بهتر برخورد میکند و در عرصه رقابت موفقتر عمل مینماید. عصر حاضر ،عصر تحولات و تغییرات شگرف در فناوری هاست. عصری که ساختار فکری ان آکنده از عمق بخشیدن به اطلاعات و توجه به مشارکت نیروی انسانی خلاق و دانشگرا به جای نیروی انسانی عملکردی است. از این رو ، مدیریت هوشیار بر آن است تا هرچه بیشتر و بهتر در جهت استفاده از ابزاری به نام دانش برای رویارویی و مقابله با عوامل عدم اطمینان ،حفظ موقعیت و ایجاد خلاقیت و نواوری جهت گسترش عرصه رقابتی خود برآید، این امر مستلزم این است که سازمان با ارج نهادن به تسهیم دانش ،آن را به عنوان یک نیاز استراتژیک و ضروری جهت پیشگامی در عرصه رقابت پذیری ،در زمره برنامه های اولویت دار خود قرار دهد. هنگامی که افراد سازمان دانش خود را با دیگران تسهیم می کنند امکان یادگیری گروهی افزایش می یابد. محققان بر این اعتقادند که تسهیم دانش منجر به بروز ایده ها یا راه حل های خلاقانه و همچنین بهبود محصولات، فرآیندها و رویه های عملیاتی می شود.